Αγαπητέ Frank: Η εμφάνιση δεν είναι το παν

Πίνακας περιεχομένων:

Αγαπητέ Frank: Η εμφάνιση δεν είναι το παν
Αγαπητέ Frank: Η εμφάνιση δεν είναι το παν

Βίντεο: Αγαπητέ Frank: Η εμφάνιση δεν είναι το παν

Βίντεο: Αγαπητέ Frank: Η εμφάνιση δεν είναι το παν
Βίντεο: Ευτυχισμένοι Μαζί - Επεισόδιο 27 HD ''Υγεία Να Υπάρχει κι Όλα Τ' Άλλα Βρίσκονται'' 2024, Ενδέχεται
Anonim

Ο Frank Strack, προστάτης των Κανόνων, σκέφτεται εάν το ποδήλατο και το κιτ ενός αναβάτη πρέπει να ταιριάζουν με τις ικανότητες και την εμπειρία του

Αγαπητέ Frank

Οι Κανόνες αναφέρουν την ανάγκη να φαίνεσαι «επαγγελματίας», αλλά είναι δυνατόν να δείχνεις πολύ επαγγελματίας; Δεν θέλω να κατηγορηθώ ότι έχω «όλο τον εξοπλισμό, δεν έχω ιδέα»

Craig, με email

Αγαπητέ Κρεγκ

Το τελευταίο κομμάτι της ερώτησής σας με ξάφνιασε για μια στιγμή μέχρι που θυμήθηκα ότι πολύ εκεί στο ΗΒ προσποιείστε ότι υπάρχει ένα «r» στο τέλος της «ιδέας». Τώρα που κατάλαβα ότι έχει ομοιοκαταληξία, παίρνω την ερώτησή σας πιο σοβαρά.

Είναι δυνατόν να φαίνεσαι πολύ επαγγελματίας; Ναι, με τον ίδιο τρόπο που μια γυναίκα μπορεί να είναι πολύ όμορφη ή ένας άντρας πολύ όμορφος ή ένα κουτάβι πολύ αξιολάτρευτο. Με άλλα λόγια, όχι, δεν είναι.

Ας ξεκινήσουμε με τα βασικά. Οι επαγγελματίες μοιάζουν σαν να έχουν γεννηθεί στο ποδήλατο και συμπεριφέρονται σαν το μηχάνημα να είναι προέκταση της ύπαρξής τους. Είναι κάτι περισσότερο από το δέρμα βαθιά? Πρόκειται για το κιτ, το ποδήλατο, τα ρούχα, το στυλ, τους τρόπους - όλα τα στοιχεία που συνθέτουν ένα αβίαστο χάρισμα και που προέρχονται από το να περνάς ώρες με τις ώρες στο ποδήλατο. Μιλάω για το είδος του έμφυτου στυλ που λέει ακόμα και σε μη μυημένους ότι είσαι μια γάτα που ξέρει τι συμβαίνει.

Για να το θέσω αλλιώς, αν δεν οδηγείς το ποδήλατό σου αρκετά για να νιώθεις σαν στο σπίτι σου πάνω στο μηχάνημά σου, τότε δεν έχει σημασία τι φοράς ή τι είδους ποδήλατο έχεις, και πάλι θα δεν φαίνομαι επαγγελματίας.

Αλλά υπάρχει και ένα τεχνικό στοιχείο που πρέπει να συζητηθεί. Οι Κανόνες δεν δηλώνουν την ανάγκη να φαίνεσαι επαγγελματίας, αλλά να ‘φαίνεσαι φανταστικός’. Το να φαίνεσαι επαγγελματίας δεν σημαίνει πάντα ότι φαίνεσαι φανταστικός. αυτά τα κασκόλ που αρέσει να φορούν οι Ισπανοί επαγγελματίες την άνοιξη; Είναι υπέρ, αλλά φαίνεται εντελώς χάλια. Και μην με αρχίσετε να χρησιμοποιούν το European Posterior Man-Satchel. Οι επαγγελματίες είναι ένα εξαιρετικό μέρος για να αρχίσετε να μαθαίνετε τι φαίνεται καλό στη μοτοσυκλέτα και τι όχι, αλλά δεν αποτελεί εγγύηση για να φαίνεστε φανταστικά με κανέναν τρόπο. Εδώ μπαίνει η εμπειρία και το καλό γούστο και εδώ είναι στο στοιχείο τους οι Velominati.

Όσο για την ερώτησή σας, ας την ανατρέψουμε. Ακούω πολλά γκρίνια από ανθρώπους που πιστεύουν ότι δεν αξίζουν ένα συγκεκριμένο γκρουπ ή σετ τροχών ή ότι δεν είναι αρκετά καλοί για να κάνουν τον άνθρακα ή το τιτάνιο ή τον εξατομικευμένο χάλυβα να αξίζει τον κόπο. Το γεγονός είναι ότι το κορυφαίο κιτ και ο εξοπλισμός γενικά αποδίδουν καλύτερα και ο εξοπλισμός με καλύτερη απόδοση κάνει γενικά την οδήγηση πιο διασκεδαστική. Αν και υπάρχει σίγουρα ένα στοιχείο μείωσης των αποδόσεων, κανένας από εμάς δεν βγάζει τα προς το ζην οδηγώντας τα ποδήλατά μας και αυτό σημαίνει ότι οδηγούμε για απόλαυση πρώτα και μετά για λειτουργία. Τα ποδήλατα και το κιτ που επιλέγουμε θα πρέπει να υπαγορεύονται περισσότερο από τη φαντασία και τις οικονομικές μας επιλογές παρά από το αν τα έχουμε «κερδίσει» σύμφωνα με κάποια αυθαίρετη κρίση τρίτων. Αγοράστε τον εξοπλισμό που θέλετε για τους δικούς σας λόγους, όχι επειδή κάποιος άλλος μπορεί να πιστεύει ότι είναι κατάλληλος.

Το πνεύμα του Velominati συνοψίζεται στον Κανόνα 43: Μην είσαι τζάκας (Και αν πρέπει να είσαι πραγματικά τζάκας, γίνε αστείος τζάκας.) Συμπεριφέρεσαι με αξιοπρέπεια και σεβασμό και φέρεσαι στους άλλους με παρόμοιο τρόπο. Και να διατηρείτε πάντα την αίσθηση του χιούμορ.

Φαντάζομαι ότι αυτός ο αναβάτης με «όλο τον εξοπλισμό και καμία ιδέα(r)» που φοβάσαι να είσαι είναι αυτός που δεν ενδιαφέρεται για την κουλτούρα και την εθιμοτυπία του αθλήματος, ενεργεί σαν τράνταγμα, και εξακολουθεί να οδηγεί όλο τον καλύτερο διαθέσιμο εξοπλισμό. Προσωπικά, δεν έχω κανένα πρόβλημα με έναν πρωτάρη που δεν μπορεί να κρατήσει τη γραμμή του σε μια ομάδα αλλά είναι πρόθυμος να μάθει. το τι εργαλεία οδηγούν δεν παίζει ρόλο. Το γεγονός ότι έχουν επενδύσει στο να γίνουν καλύτεροι ποδηλάτες είναι αυτό που σημαίνει να είσαι μαθητής. Αλλά οι άνθρωποι που έχουν αδύναμες δεξιότητες και δεν είναι ανοιχτοί στη βελτίωση είναι κλειστά κεφάλαια. Το ταξίδι τους στο άθλημα τελείωσε με την πιστωτική τους κάρτα.

Εάν υπάρχει μια ιδέα (ή ίσως ακόμη και ένας Κανόνας) για να τεθεί γύρω από αυτήν την ερώτηση, θα την συνόψισα δηλώνοντας ότι η επένδυσή σας σε εξοπλισμό θα πρέπει να συνδυάζεται με ίση ή μεγαλύτερη επένδυση στον εαυτό σας και στο ενδιαφέρον σας, και γνώση του όμορφα πολύπλοκου αθλήματός μας. Αλλά να θυμάστε πάντα ότι αυτή είναι μια ενδοσκοπική άσκηση. αφήστε έξω την εξωτερική κρίση.

Συνιστάται: